เป้าหมาย

ทะเลทรายซาฮาร่าเป็นทะเลทรายที่ใหญ่ที่สุดในโลก หากเที่ยบแล้วมีขนาดใหญ่กว่าประเทศไทยประมาณ 18 เท่า เมื่อร้อยกว่าปีก่อนพ่อค้าจะต้องเดินทางติดต่อค้าขายระหว่างประเทศ หรือกองทัพต้องเดินทางข้ามพื้นที่เป็นประจำ ระยะทางที่สั้นที่สุดที่มีให้มีระยะทาง 800 ก.ม. (เท่ากับระยะทางจากกรุงเทพฯไปเชียงราย) นั่นหมายความว่า สมัยนั้นเทคโนโลยีการขนส่งเช่นรถหรือเครื่องบินยังไม่พัฒนาพอที่จะข้ามไปได้อย่างสะดวกเหมือนทุกวันนี้ รถก็พอมีบ้างแต่เป็นรถที่ใช้ในการสงครามเท่านั้นไม่ใช่รถส่วนตัว ครั้นจะบรรทุกคนทั้งกองทัพก็เป็นไปไม่ได้ ยิ่งเป็นพ่อค้านักเดินทางการสมัยนั้นจะมีรถส่วนตัวครอบครองแทบเป็นไปไม่ได้เลย ยานพหานะต่างๆไม่ได้หาง่ายเหมือนสมัยนี้ มีพาหนะที่ใช้กันก็คืออุฐ และเท้าเปล่า บนเส้นทางนี้ไม่มีอะไรเลยนอกจากกองทรายกับความร้อนระอุ หากจะเดินทางอ้อมเพื่อเลี่ยงทะเลทรายแห่งนี้ก็ต้องเดินผ่านไม่ต่ำสิบประเทศ ซึ่งระยะทางจะต้องเพิ่มขึ้นอีกหลายสิบเท่า และการเดินทางก็ไม่ได้ง่ายกว่ากันเลย ไหนจะต้องเสี่ยงต่อการถูกปล้นและเผชิญภาวะสงครามตลอดเส้นทาง ทางที่ดีที่สุดตอนนั้นคือเดินเท้าและขี่อูฐข้ามทะเลทรายซาฮาร่านี้ไป ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเส้นทางนี้มีพ่อค้า ทหารล้มตายเป็นจำนวนมาก บ้างก็หลงออกนอกเส้นทางและเสียชีวิตในจุดใดจุดหนึ่งของทะทรายอันกว่าใหญ่นี้ บ้างก็อดน้ำตายไปไม่ถึง เส้นทางนี้ก็เลยกลายเป็นเส้นทางที่มีคนตายมากที่สุดในโลกเส้นทางหนึ่ง หลายคนเรียกเส้นทางนี้ว่าเส้นทางมรณะ เพราะนอกจากร้อนเหมือนนรกแล้วหลายร้อยหลายพันคนก็เอาชีวิตไปทิ้งที่นี่ คำถามคือมีวิธีการอย่างไรที่จะข้ามทะเลทรายซาฮาร่าไปโดยที่ไม่ตายและรอดทุกคน อย่าลืมว่าสมัยนั้นไม่มีเครื่องบิน ประชาชนไม่มีรถใช้ รถที่มีก็เป็นของรัฐของกองทัพที่ใช้ในการสงคราม สมัยนั้นจึงเป็นไม่ไม่ได้ที่จะใช้เครื่องทุ่นแรงใดๆ มีคนค้นพบคำตอบนี้จริงๆ ด้วย คำตอบเขาทำอย่างนี้ กองทัพฝรั่งเศสซึ่งตอนนั้นครอบครองอาณานิคมประเทศแอจีเรียอยู่หลายปี และต้องเดินทางผ่านเส้นทางนี้บ่อยๆ ได้ขนถังน้ำมันเปล่าไปวางบนเส้นทางที่เดินทาง ห่างกันทุกๆ 5 ก.ม. ตลอดระยะทาง ซึ่งระยะทาง 5 ก.ม. ที่ว่านี้เป็นระยะทางไกลที่สุดที่จะมองเห็นถังน้ำมันได้ก่อนลับสายตาไป ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาบรรดาพ่อค้า และทหาร ที่เดินทางผ่านเส้นทางนี้ เดินไปตามแนวถังน้ำมันที่เห็น สามารถเดินทางข้ามได้สำเร็จและรอดตายทุกคน…